Kent State University Leaf 41
Ege identifies this leaf as coming from a manuscript of works by Gregory the Great, but some of the leaves contain text from the writings of St. John Chrysostom. It dates to fifteenth-century France, measures 31 x 22.5 cm, and is written in a widespread secular script called lettre bâtarde. These leaves are generally unadorned except for yellow filling in the first letters of sentences, occasional use of rubrication for incipits or divisions, and of course the dramatic ascenders in the top line. (Sometimes space has been left for rubrication which was not supplied.) Three-line decorated red/blue initials, when present, are filled with very attractive and intricate swirls and beads. There are sharp tears to the inner margin where the leaf was separated from the binding thread. See Denison University Leaf 41 for more information about this manuscript.
Text: This leaf contains text from Gregory's Dialogi, 1.10.17 to 1.12.1 (Vogüé, v. 2, pp. 108-112). A scan of the verso is not currently available.
Reconstruction Note! In Ege's original manuscript, this leaf followed what is now Leaf 41 in the Cleveland Institute of Art portfolio.
Kent Leaf 41 Recto
Kent State University Leaf 41 Recto
Kent Leaf 41 Recto Transcription
[column A]
est, cui contrarie nullus hominum potest.' Illis itaque discedentibus, tristis ex morte eius mansit episcopus." [18.] Subsequente autem die dominico ante exurgentis lucis crepusculum, uocatis duobus diaconibus suis, perrerexit ad domum defuncti, accessit ad locum ubi iacebat corpus exanime, ibique se in orationem dedit. Expleta autem prece, surrexit et iuxta corpus defuncti sedit, non autem grandi uoce defunctum per nomen uocabit, dicens: 'Frater Marcelle'. Ille autem ac si leuiter dormiens ad uicinam uocem quamuis modicam fuisset excitatus, statim oculos aperuit, atque ad episcopum respiciens, dixit: 'O quid fecisti? 0 quid fecisti?' Cui episcopus respondit, dicens: 'Quid feci?' At ille ait: 'Duo hesterno die uenerunt, qui me eicientes ex corpore in bonum locum duxerunt. Hodie autem unus missus est, qui dixit: Reducite eum, quia Fortunatus episcopus in domum illius uenit.' Quibus expletis uerbis, mox ex infirmitate conualuit, et in hac uita diutius mansit." [19.] Nec tamen credendum est quia locum quem acceperat perdidit, quia dubium non est quod intercessoris sui precibus potuit post mortem melius uiuere, qui et ante mortem studuit omnipotenti Domino placere. Sed cur multa de eius uita dicimus, cum nunc usque ad corpus illius tot uirtutum documenta teneamus? Daemoniacos quippe absoluere, aegros curare, quotiens ex fide petitur, ut uiuens consueuerat, hoc indesinenter facere et apud mortua ossa sua perseuerat. [20.] Sed libet, Petre, adhuc ad Valeriae prouinciae partes narrationis meae uerba reducere, de quibus me eximia ualde miracula
[column B]
ex ore uenerabilis Fortunati, cuius longe superius memoriam feci, contigit audisse. Qui crebro ad me nunc usque ueniens, dum facta mihi ueterum narrat, noua refectione me satiat.
[XI.] Quidam namque in eadem prouincia, Martyrius nomine, deuotus ualde omnipotenti Deo famulus fuit, qui hoc de uirtutis suae testimonio signum dedit. Dum quadam die fratres illius subcinericium panem fecissent, eique obliti essent crucis signum inprimere, sicut in hac prouincia crudi panes ligno signari solent, ut per quadras quattuor partiti uideantur, isdem Dei famulus adfuit, eisque referentibus, signatum non fuisse cognouit. Cumque iam panis ille prunis esset et cineribus coopertus, dixit: "Quare hunc minime signastis?" Qui haec dicens, signum crucis digito contra prunas fecit. Quo signante, protinus inmensum crepitum panis dedit, ac si ingens in ignibus olla crepuisset. Qui dum coctus postmodum fuisset ab igne subtractus, ea cruce signatus inuentus est, quam non contactus, sed fides fecerat.
[XII. 1.] In eo etiam loco Interorina uallis dicitur, quae a multis uerbo rustico Interocrina nominatur, in qua erat quidam uir uitae ualde admirabilis, nomine Seuerus, ceelesiae beatae Mariae Dei genitricis et semper uirginis sacerdos. Hunc cum quidam paterfamilias ad extremum uenisset diem, missis concite nuntiis, rogauit ut ad se quantocius ueniret, suisque orationibus pro peccatis eius intercederet, ut acta de
Kent Leaf 41 Recto Translation
A translation of this leaf is currently unavailable.